بیدار شوید .........

کجاست غیرتتان؟؟؟؟؟؟؟

شهیدبابه مزاری 

مزاری ای تب و تاب همیشگی در من  

 همیشه شور و شر عشق‌پیشگی در من

 به هر کجای جهان از تو شور می‌گیرم 

 تو آفتابی و من از تو نور می‌گیرم

 به نام نامی‌ات آغاز می‌شوم هر روز  

هزار حنجره آواز می‌شوم هر روز

صدا و روشنی و رنگ می‌شوم هردم

 پر از غزل، پر از آهنگ می‌شوم هردم 

تباتبی مرا چون سپند در آتش 

 نی‌ای که سوخته‌ام بند بند در آتش

همیشه زنده‌تر از شعر در وجود منی

تو جان من، نفس من، تو هست و بود منی

بغیر تو نه مرا جان و نی جهان باشد

مردم هزاره حقشان را میخواهند

نه چیزی بیش نه چیزی کم .....

روح الله نیکپا

نیکپا تکواندو را از سن ۱۰ سالگی در کابل آغاز کرد. در پی جنگ افغانستان، خانوادهٔ او به اردوگاه‌های پناهندگان افغان

در ایران مهاجرت کردند. پس از آن او به عضویت تیم تکواندوی پناهندگان افغان در ایران درآمد. او در سال ۱۳۸۳ به کابل

بازگشت و تمریناتش را برای آماده سازی مسابقات المپیک پی‌گرفت. روح‌الله نیکپا تکواندو کار انجمن بنیان گذاران تکواندو

پومسه در افغانستان در مسابقات آزاد کره که در آن بیشتر از ۳۰ کشور شرکت داشتند، با شکست دادن ورزشکارانی

از کویت، بلژیک و ژاپن مقام سوم را به دست آورد.

وی در سال ۲۰۰۸ مدال برنز قهرمانی آسیا را کسب کرده و سهمیه حضور در رقابت‌های المپیک را به دست آورد و در

بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ به مدال برنز وزن ۵۸ کیلوگرم دست یافت که نخستین مدال افغانستان در المپیک بود. او در این

مسابقات در دور اول لونت تونکات از آلمان را ۰–۴ شکست داد در دور دوم ۰–۱ مغلوب گیرمو راموس مکزیکی شد. پس از

صعود راموس به فینال و قهرمانی او، نیکپا در گروه بازنده‌ها ابتدا مایکل هاروی از بریتانیا را ۱–۳ شکست داد و سپس در مبارزه

برای مدال برنز  اسپانیایی قهرمان دو دورهٔ جهان را ۰–۴ مغلوب کرد.

نیکپا در سال ۲۰۱۱ به در وزن ۶۸ کیلوگرم یک وزن بالاتر رفته و به مدال برنز قهرمانی جهان رسید.

وی در مسابقات قهرمانی تکواندوی آسیا در ویتنام در سال ۲۰۱۲ حریفانی از

کشورهای پاکستان، تاجیکستان، قرقیزستان، تایلند را شکست داد و در فینال مغلوب علیرضا نصر آزادانی از ایران شد و مد

ال نقره مسابقات و سهمیه شرکت در بازی‌های المپیک را برای افغانستان به دست آورد.

شغل نیکپا آرایشگری است و در باشگاه حیدری کابل تمرین می‌کند. مربی او در المپیک ۲۰۱۲ لندن مین سین هاک کره‌ای

بود

رفتم به خواب ناز همه ماهواره‌ها
اما نبود اشک شما ماهپاره‌ها
اشک شما که تلخ‌ترین عکس عصرهاست
عکسی که خواب مانده سر خار و خاره‌ها
ناقوس‌ها فریفته دنگ دنگ خویش
نام خلیفه‌هاست اذان مناره ها
دیدم هزار بار و فرو ریختم ز شرم
قلب شما شکست به جرم قواره‌ها
در هیچ متن نام شما اصل قصه نیست
جاری است مثل اشک همیشه کناره‌ها
«کاتب» که بغض تلخ قلم بود، سالها
با نام‌تان گریست به رمز واشاره‌ها
***
شیرین نشد نگاه تو با هیچ نوع قند
بادام تلخ بوده نژاد هزاره‌ها

(قنبر علی تابش)